Annemi Özledim Galiba

   Bundan 6 hafta önce, okullar açılacak ya bizim evde ayrılık kokuyor. Anlaşılıyor annemin tavırlarından. Bir başka davranıyor bana. Mesela; Bir iş yapacağım, oradan hemen bir ses duyulur: "Dur! sen yapma. Ben yaparım."  ya da" Yemeklerden iyice ye, yiyemezsin orada."  bunlar çoğaltılabilinir. Siz de biliyorsunuzdur zaten değil mi? 

   Şimdi ben burada o uzakta. Keşke şu an yanımda olsa. Olsa da sarılsam,kokusunu içime çeksem.Gülüşünü görsem, içimi ısıtan o gülüşünü. Fark etmez, kavga da edebiliriz, kızabilir bana , bağıra da bilir. Sesini duysam, kızım Zeynep'im deyişini duysam. Yemekleri olsa mesela, o nasır tutmuş elleriyle yaptığı yemekleri olsa da yesem.Kış geliyor ya sobayı da kurmuşlardır. Hiç sevmez o kışı çünkü soba yakmayı sevmez. Sevmediği kadar da vardır hani. Soba yakmayı bilenler bilir, tutuşmaz bir türlü, kızar kendi kendine. O soğuk günler de buz gibi mutfakta nasıl yemek yaparsın annem, Ah ah kim söylediyse doğru söylemiş, annelerin hakkı ödenmez diye.Dokuz ay karnında taşır, yetmez sırtında da taşır.Benim için gecesini gündüzüne katar. Annem, annem hakkını helal et.Seni çok seviyorum, kıymetlim benim.

   Bu arada hemen kalkın, telefonu elinize alıp arayın annenizi, halini hatırını sorun çünkü Anne candır, candan öte canandır, bir tanedir. Koruyucu meleğindir mesela. Güvendiğin koca bir dağ, sevgi çiçeği. Derdini anlayan, yaralarına merhem olandır.